gornik

gornik

gornik (srpski, ćir. gornik)[uredi]

Imenica[uredi]

gornik, m

Oblici:

  1. gȏrnik Vršac Izbište [1]

Primeri:

  1. Ranije su se ti službenici [za čuvanje useva] na zi va li „gornici”, u novije vreme „su ba še”. [2] [3] Jarkovac [1]


Izvedene reči:

  1. gȏrnikov [1]


Sinonimi:

  1. subaša [1]


Izrazi:

  1. Stȁti zagȏrnika ("biti izabran za čuvara polja"). Vršac [1]

Reference[uredi]

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Rečnik srpskih govora Vojvodine, izmenjeno i dopunjeno izdanje u 4 toma, priredili mr Dejan Miloradov, Katarina Sunajko, mr Ivana Ćelić i dr Dragoljub Petrović, Matica srpska, Novi Sad.
  2. ↑ Milenko S. Filipović, Različita etnološka građa iz Jarkovca (u Banatu). — ZDN, 11, 1955, 81—117, str. 102.
  3. ↑ Jovan Erdeljanović, Srbi u Banatu. Deo 1, Naselja i stanovništvo, Novi Sad (Matica srpska), 1986, 385 str, str. 381.

Napomene[uredi]

Preuzeto iz „https://sr.wiktionary.org/w/index.php?title=gornik&oldid=394849”