dr̀ljača
dr̀ljača
Imenica
[uredi]dr̀ljača, ž
Značenja:
- Poljoprivredna sprava koja služi za drljanje zemlje. [1]
- Isto. [2] Čurug Gospođinci Žabalj Mošorin Kać Kovilj Titel[1]
- Drljača s dva krila. [2] Nadalj[1]
- Drljača s četiri krila. [2] Nadalj[1]
- Drljača s tri krila. [2] Nadalj[1]
Primeri:
- Konji mi se poplašili, pa bežeći, jednom se zabode klin dr ljače u sapi. Begeč [1]
- Sȁd kad je svŕšio òrānje, ȍnda je skȉno dr̀ljaču sa svòji kȏla i ȍnda je uvátio kònje u dr̀ljaču i podŕljo je tȗ célu njȉvu. [3] Kumane [1]
- Ȍnda je bíla dr̀ljača dr̀vena a gvòzdeni klȉnovi. [4] [5] [6] [7] [8] Tomaševac Susek Sviloš Ledinci Kraljevci Krušedol Inđija Pačir Stapar Turija Ravno Selo Čenej Đurđevo Kać Novi Sad Kovilj Đala Banatsko Aranđelovo Mokrin Kikinda Novo Miloševo Bašaid Itebej Taraš Aradac Čenta Lovra [1]# Dr̀ljača tȏ se zvála. [9] Alibunar [1]
Reference
[uredi]- ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 Rečnik srpskih govora Vojvodine, izmenjeno i dopunjeno izdanje u 4 toma, priredili mr Dejan Miloradov, Katarina Sunajko, mr Ivana Ćelić i dr Dragoljub Petrović, Matica srpska, Novi Sad.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 Gordana Dragin, Iz ratarske i povrtarske terminologije Šajkaške. — SDZb, HHHVII, 1991, 623—708.
- ↑ Nevenka Sekulić, Zbirka dijalekatskih tekstova iz Vojvodine. — SDZb, HHVII, 1981, 107—306, str. 139.
- ↑ Berislav M. Nikolić, Sremski govor. — SDZb, HIV, 1964, 201—413, str. 311, 328.
- ↑ Ivan Popović, Govor Gospođinaca u svetlosti bačkih govora kao celine. Beograd (SANU, Posebna izdanja, knjiga SLHHV, Odeljenje literature i jezika, knjiga 21), 1968, 248 str, str. 11, 15.
- ↑ Pavle Ivić—Žarko Bošnjaković—Gordana Dragin, Banatski govori šumadijsko-vojvođanskog dijalekta. Prva knjiga: Uvod i fonetizam. — SDZb, HV, 1994, 419 str, str. 218.
- ↑ Milenko S. Filipović, Različita etnološka građa iz Jarkovca (u Banatu). — ZDN, 11, 1955, 81—117, str. 101.
- ↑ Žito. 1988, 208 str, str. 109.
- ↑ Gordana Vuković, Terminologija kuće i pokućstva u Vojvodini. Novi Sad (Filozofski fakultet), 1988, 508 str.