Pređi na sadržaj

čȅkljӯn

čȅkljӯn

čȅkljӯn (srpski, lat. čȅkljūn)

[uredi]

Imenica

[uredi]

čȅkljӯn, m

Kategorije: kol.


Oblici:

  1. čekljun, -úna [1]

Značenja:

  1. Gvozdeni deo na rudi koji drži ogrljake da ne spadnu. [1]

Primeri:

  1. Kȉkica se tȏ óvde kȃže. Kováči kȃžu još i čȅkljӯn. [2] Srpska Crnja Bačko Gradište Elemir Botoš Perlez [1]


Sinonimi:

  1. kalampir [1]


Reference

[uredi]
  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 Rečnik srpskih govora Vojvodine, izmenjeno i dopunjeno izdanje u 4 toma, priredili mr Dejan Miloradov, Katarina Sunajko, mr Ivana Ćelić i dr Dragoljub Petrović, Matica srpska, Novi Sad.
  2. Gordana Vuković—Žarko Bošnjaković—Ljiljana Nedeljkov, Vojvođanska kolarska terminologija. Novi Sad (Filozofski fakultet), 1984, 258 str.

Napomene

[uredi]