slačati

slačati

slačati (srpski, lat. slačati)

slačati, {{{vid}}} neprel.

Oblici:

Primeri:

E, sȉpaj u tvòju šólju kàfu i slàčaj kȁko vȍleš. ^[1]
A mȋ njȉma dámo šѐćera te su slȁčali kȁko su tȅli i píli čȁj sa bȇlim lȅbom. ^[2] ^[3] Itebej ^[1]

Sinonimi:

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 Rečnik srpskih govora Vojvodine, izmenjeno i dopunjeno izdanje u 4 toma, priredili mr Dejan Miloradov, Katarina Sunajko, mr Ivana Ćelić i dr Dragoljub Petrović, Matica srpska, Novi Sad.
↑ Pavle Ivić—Žarko Bošnjaković—Gordana Dragin, Banatski govori šumadijsko-vojvođanskog dijalekta. Prva knjiga: Uvod i fonetizam. — SDZb, HV, 1994, 419 str, str. 308.
↑ Pavle Ivić—Žarko Bošnjaković—Gordana Dragin, Banatski govori šumadijsko-vojvođanskog dijalekta. Druga knjiga: Morfologija, sintaksa, zaključci, tekstovi. — SDZb, HVIII, 1997, 586 str, str. 499, 510.