košća
košća
košća (srpski, lat. košća)[uredi]
Imenica[uredi]
košća, ž
Kategorije: rib.
Oblici:
Značenja:
- Cevanice, najčešće od konja, koje se stavljaju na donji kraj kusake ili kece. [1]
Primeri:
- Nѐmoj tȗ kéru da mi rȃniš tȗ napréda jebo ȏn svȅ kóšće donѐse tȗ pred vráta. [2] [3] Jaša Tomić Gospođinci Kać Novi Kneževac Padej Kikinda Novo Miloševo Srpska Crnja Bašaid Melenci Kumane Boka Šurjan Ivanda Senpeter Keča Čenej Nemet Čavoš [1]
- Dugaja se salt mreža, na ulazu usta ima košće neke zvane, marvenske kosti. [4] Elemir [1]
- Sadržina košće od nekih kajsija može da se jede, slično je kao badem. Begeč [1]
Reference[uredi]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 Rečnik srpskih govora Vojvodine, izmenjeno i dopunjeno izdanje u 4 toma, priredili mr Dejan Miloradov, Katarina Sunajko, mr Ivana Ćelić i dr Dragoljub Petrović, Matica srpska, Novi Sad.
- ↑ Pavle Ivić—Žarko Bošnjaković—Gordana Dragin, Banatski govori šumadijsko-vojvođanskog dijalekta. Druga knjiga: Morfologija, sintaksa, zaključci, tekstovi. — SDZb, HVIII, 1997, 586 str, str. 78.
- ↑ Ivan Popović, Govor Gospođinaca u svetlosti bačkih govora kao celine. Beograd (SANU, Posebna izdanja, knjiga SLHHV, Odeljenje literature i jezika, knjiga 21), 1968, 248 str, str. 150.
- ↑ Velimir Mihajlović—Gordana Vuković, Srpskohrvatska leksika ribarstva. Novi Sad (Filozofski fakultet), 1977, 457 str.