kȍrač
kȍrač
kȍrač (srpski, lat. kȍrač)[uredi]
Imenica[uredi]
kȍrač, m
Primeri:
- Tàke kȍrači ȉmādu. [1] Zrenjanin [2]
- Ȍnak òpet mȏra da [j]e ofѝcӣr, na jѐnu kȍrač prѐd njima, pȕcka s korbáčom i vȋče. [2]
- Od nȁše pѐkārnice jѐdno stȏ koráči, tȗ [j]e bíla bȁnja, kùpatilo. [3] [4] Itebej Mokrin Kikinda Novo Miloševo Zrenjanin Boka Farkaždin Ilandža Crepaja Senpeter [2]
Reference[uredi]
- ↑ Pavle Ivić—Žarko Bošnjaković—Gordana Dragin, Banatski govori šumadijsko-vojvođanskog dijalekta. Druga knjiga: Morfologija, sintaksa, zaključci, tekstovi. — SDZb, HVIII, 1997, 586 str, str. 45.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 Rečnik srpskih govora Vojvodine, izmenjeno i dopunjeno izdanje u 4 toma, priredili mr Dejan Miloradov, Katarina Sunajko, mr Ivana Ćelić i dr Dragoljub Petrović, Matica srpska, Novi Sad.
- ↑ Pavle Ivić—Žarko Bošnjaković—Gordana Dragin, Banatski govori šumadijsko-vojvođanskog dijalekta. Prva knjiga: Uvod i fonetizam. — SDZb, HV, 1994, 419 str, str. 115, 288.
- ↑ Pavle Ivić—Žarko Bošnjaković—Gordana Dragin, Banatski govori šumadijsko-vojvođanskog dijalekta. Druga knjiga: Morfologija, sintaksa, zaključci, tekstovi. — SDZb, HVIII, 1997, 586 str, str. 45, 284, 496, 498.