зобница

зобница

зобница (српски, lat. zobnica)[уреди]

Именица[уреди]

зобница, ж

Облици:

  1. зо̏бница, зо̀бница [1]

Значења:

  1. Торба у којој се носи зоб или друга зрнаста храна за коња. Црвена Црква[1]
  2. Храна коју орач понесе себи на орање. Црвена Црква[1]

Примери:

  1. Ѝзгризли ко̏њи и зо̏б ницу. Лаћарак [1]
  2. Ако ко̀њи ра̑де це̏о да̑н, тре̏ба им по̀не̄ти у зо̏бници ма̏ло зо̏би јел куку̀рӯза па нек је̏ду. [2] Јарак Јамена Бачинци Ердевик Сусек Свилош Нерадин Крчедин Голубинци Платичево Грабовци Огар Купиново Батајница Товаришево Мол Чуруг Госпођинци Жабаљ Каћ [1]
  3. Забо̀равио да на̀пуни зо̀бницу, а по̀шо у̏ поље. [3] Јаша Томић Гибарац Вишњићево Сремска Рача Сремска Митровица Голубинци Буковац Нови Сланкамен Белегиш Суботица Равно Село Турија Госпођинци Ђурђево Нови Кнежевац Итебеј Шурјан Бока Неузина [1]
  4. Понео је зобницу, али није понео и зоб па није ни позобио коње. Бегеч [1]


Синоними:

  1. зобеница [1]


Референце[уреди]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7 Речник српских говора Војводине, измењено и допуњено издање у 4 тома, приредили мр Дејан Милорадов, Катарина Сунајко, мр Ивана Ћелић и др Драгољуб Петровић, Матица српска, Нови Сад.
  2. Гордана Галетин, Из лексичке проблематике северне Шајкашке. — ППЈ, 16, 1980, 59—92.
  3. Анђелка Петровић, Пастирска терминологија Буковца (рукопис дипломског рада).

Напомене[уреди]