قَمَعَ

Robovi se pokoravaju volji svog gospodara.

Koren: ق م ع*

Izgovor:

DIN: qamaʿa  

Audio:

noicon

(datoteka)

Značenja:

1. zakočiti
2. odvratiti od
3. zadržati
4. sprečiti
5. ukrotiti
6. pokoriti
7. potčiniti
8. ugušiti
9. naškoditi

Značenje	Imperfekat	Perfekat	Glagolska vrsta
zadržati, sprečiti	يَقْمَعُ	قَمَعَ	1.
otkinuti peteljku	يُقَمِّعُ	قَمَّعَ	2.
/	/	/	3.
odvratiti od, zadržati	يُقْمِعُ	أَقْمَعَ	4.
biti zbunjen, biti potčinjen	يَتَقَمَّعُ	تَقَمَّعَ	5.
/	/	/	6.
sam sedeti, biti jadan	يَنْقَمِعُ	إِنْقَمَعَ	7.
najbolje izabrati; sve popiti	يَقْتَمِعُ	إِقْتَمَعَ	8.
/	/	/	9.
/	/	/	10.

Primeri:

.قَمَعَتْ لإِرَادَتِهِ وَفَعَلَتْ كَمَا أَمَرَ

Ona se potčinila njegovoj volji i uradila kako joj je rekao.

Sinonimi:

• فَرْمَلَ - zakočiti
• أَوْقَفَ - zakočiti
• صَرَفَ - odvratiti od
• رَدَّ - odvratiti od
• حَوَّلَ - odvratiti od
• مَنَعَ - sprečiti
• صَدَّ - sprečiti
• عَاقَ - sprečiti
• كَفَّ - sprečiti
• رَاضَ - ukrotiti
• رَوَّضَ - ukrotiti
• كَبَحَ - ukrotiti
• أَخْضَعَ - pokoriti, potčiniti
• غَلَبَ - pokoriti
• قَهَرَ - pokoriti
• إِسْتَعْبَدَ - pokoriti
• طَوَّعَ - potčiniti

Suprotne reči:

• تَحَدَّى - prkositi
• تَعَارَضَ - suprotstaviti se
• قَاوَمَ - suprotstaviti se

Izreke i poslovice:

.خَلَقَ الله المَرْأَةَ فَقَطْ لِأَنَّهَا تُمْكِنُ أَنْ تَقْمَعَ الرَّجُلَ

Bog je stvorio ženu samo da bi služila čoveku.

Asocijacije:

• عَبْدٌ - rob
• عُبُودِيَّةٌ - ropstvo
• حُبٌّ - ljubav

Izvedene reči:

• قَمْعٌ - potčinjavanje, pokoravanje, suzbijanje, obuzdavanje, gušenje
• مِقْمَعٌ - štap
• مَقْمَعَةٌ - štap
• مَقْمُوعٌ - potčinjen, pokoren

Srodni članci sa Vikipedije:

قَمَعَ

Prevodi

Engleski: [1] subjugate ☞en Italijanski: [1] presentare ☞it Nemački: [1] einreichen ☞de Španski: [1] presentar ☞es Francuski: [1] soumettre ☞fr Finski: [1] esittää ☞fi Grčki: [1] υποβάλλει ☞el

Ruski: [1] представлять ☞ru Portugalski: [1] submeter ☞pt Makedonski: [1] достават ☞mk Srpski: [1] потчинити ☞sr Mađarski: [1] be ☞hu Bugarski: [1] представят ☞bg Kineski: [1] 提交 ☞zh

Konjugacija glagola قَمَعَ (qamaʿa) — Prva glagolska vrsta

glagolska imenica المصدر
particip aktivni اسم الفاعل						قَامِعٌ‎ (qāmiʿun) (qāmiʿun)
particip pasivni اسم المفعول						مَقْمُوعٌ‎ (maqmūʿun) (maqmūʿun)
aktiv الفعل المعلوم
		jednina المفرد				dvojina المثنى			množina الجمع
		1. lice المتكلم	2. lice المخاطب	3. lice الغائب		2. lice المخاطب	3. lice الغائب		1. lice المتكلم	2. lice المخاطب	3. lice الغائب
indikativ perfekta الماضي	m	قَمَعْتُ‎ (qamaʿtu) (qamaʿtu)	قَمَعْتَ‎ (qamaʿta) (qamaʿta)	قَمَعَ (qamaʿa)		قَمَعْتُمَا‎ (qamaʿtumā) (qamaʿtumā)	قَمَعَا‎ (qamaʿā) (qamaʿā)		قَمَعْنَا‎ (qamaʿnā) (qamaʿnā)	قَمَعْتُمْ‎ (qamaʿtum) (qamaʿtum)	قَمَعُوا‎ (qamaʿū) (qamaʿū)
	f		قَمَعْتِ‎ (qamaʿti) (qamaʿti)	قَمَعَتْ‎ (qamaʿat) (qamaʿat)			قَمَعَتَا‎ (qamaʿatā) (qamaʿatā)			قَمَعْتُنَّ‎ (qamaʿtunna) (qamaʿtunna)	قَمَعْنَ‎ (qamaʿna) (qamaʿna)
indikativ imperfekta المضارع	m	أَقْمَعُ‎ (ʾaqmaʿu) (ʾaqmaʿu)	تَقْمَعُ‎ (taqmaʿu) (taqmaʿu)	يَقْمَعُ‎ (yaqmaʿu) (yaqmaʿu)		تَقْمَعَانِ‎ (taqmaʿāni) (taqmaʿāni)	يَقْمَعَانِ‎ (yaqmaʿāni) (yaqmaʿāni)		نَقْمَعُ‎ (naqmaʿu) (naqmaʿu)	تَقْمَعُونَ‎ (taqmaʿūna) (taqmaʿūna)	يَقْمَعُونَ‎ (yaqmaʿūna) (yaqmaʿūna)
	f		تَقْمَعِينَ‎ (taqmaʿīna) (taqmaʿīna)	تَقْمَعُ‎ (taqmaʿu) (taqmaʿu)			تَقْمَعَانِ‎ (taqmaʿāni) (taqmaʿāni)			تَقْمَعْنَ‎ (taqmaʿna) (taqmaʿna)	يَقْمَعْنَ‎ (yaqmaʿna) (yaqmaʿna)
konjunktiv المضارع المنصوب	m	أَقْمَعَ‎ (ʾaqmaʿa) (ʾaqmaʿa)	تَقْمَعَ‎ (taqmaʿa) (taqmaʿa)	يَقْمَعَ‎ (yaqmaʿa) (yaqmaʿa)		تَقْمَعَا‎ (taqmaʿā) (taqmaʿā)	يَقْمَعَا‎ (yaqmaʿā) (yaqmaʿā)		نَقْمَعَ‎ (naqmaʿa) (naqmaʿa)	تَقْمَعُوا‎ (taqmaʿū) (taqmaʿū)	يَقْمَعُوا‎ (yaqmaʿū) (yaqmaʿū)
	f		تَقْمَعِي‎ (taqmaʿī) (taqmaʿī)	تَقْمَعَ‎ (taqmaʿa) (taqmaʿa)			تَقْمَعَا‎ (taqmaʿā) (taqmaʿā)			تَقْمَعْنَ‎ (taqmaʿna) (taqmaʿna)	يَقْمَعْنَ‎ (yaqmaʿna) (yaqmaʿna)
jusiv المضارع المجزوم	m	أَقْمَعْ‎ (ʾaqmaʿ) (ʾaqmaʿ)	تَقْمَعْ‎ (taqmaʿ) (taqmaʿ)	يَقْمَعْ‎ (yaqmaʿ) (yaqmaʿ)		تَقْمَعَا‎ (taqmaʿā) (taqmaʿā)	يَقْمَعَا‎ (yaqmaʿā) (yaqmaʿā)		نَقْمَعْ‎ (naqmaʿ) (naqmaʿ)	تَقْمَعُوا‎ (taqmaʿū) (taqmaʿū)	يَقْمَعُوا‎ (yaqmaʿū) (yaqmaʿū)
	f		تَقْمَعِي‎ (taqmaʿī) (taqmaʿī)	تَقْمَعْ‎ (taqmaʿ) (taqmaʿ)			تَقْمَعَا‎ (taqmaʿā) (taqmaʿā)			تَقْمَعْنَ‎ (taqmaʿna) (taqmaʿna)	يَقْمَعْنَ‎ (yaqmaʿna) (yaqmaʿna)
imperativ الأمر	m		اِقْمَعْ‎ (iqmaʿ) (iqmaʿ)			اِقْمَعَا‎ (iqmaʿā) (iqmaʿā)				اِقْمَعُوا‎ (iqmaʿū) (iqmaʿū)
	f		اِقْمَعِي‎ (iqmaʿī) (iqmaʿī)							اِقْمَعْنَ‎ (iqmaʿna) (iqmaʿna)
pasiv الفعل المجهول
		jednina المفرد				dvojina المثنى			množina الجمع
		1. lice المتكلم	2. lice المخاطب	3. lice الغائب		2. lice المخاطب	3. lice الغائب		1. lice المتكلم	2. lice المخاطب	3. lice الغائب
indikativ perfekta الماضي	m	قُمِعْتُ‎ (qumiʿtu) (qumiʿtu)	قُمِعْتَ‎ (qumiʿta) (qumiʿta)	قُمِعَ (qumiʿa)		قُمِعْتُمَا‎ (qumiʿtumā) (qumiʿtumā)	قُمِعَا‎ (qumiʿā) (qumiʿā)		قُمِعْنَا‎ (qumiʿnā) (qumiʿnā)	قُمِعْتُمْ‎ (qumiʿtum) (qumiʿtum)	قُمِعُوا‎ (qumiʿū) (qumiʿū)
	f		قُمِعْتِ‎ (qumiʿti) (qumiʿti)	قُمِعَتْ‎ (qumiʿat) (qumiʿat)			قُمِعَتَا‎ (qumiʿatā) (qumiʿatā)			قُمِعْتُنَّ‎ (qumiʿtunna) (qumiʿtunna)	قُمِعْنَ‎ (qumiʿna) (qumiʿna)
indikativ imperfekta المضارع	m	أُقْمَعُ‎ (ʾuqmaʿu) (ʾuqmaʿu)	تُقْمَعُ‎ (tuqmaʿu) (tuqmaʿu)	يُقْمَعُ‎ (yuqmaʿu) (yuqmaʿu)		تُقْمَعَانِ‎ (tuqmaʿāni) (tuqmaʿāni)	يُقْمَعَانِ‎ (yuqmaʿāni) (yuqmaʿāni)		نُقْمَعُ‎ (nuqmaʿu) (nuqmaʿu)	تُقْمَعُونَ‎ (tuqmaʿūna) (tuqmaʿūna)	يُقْمَعُونَ‎ (yuqmaʿūna) (yuqmaʿūna)
	f		تُقْمَعِينَ‎ (tuqmaʿīna) (tuqmaʿīna)	تُقْمَعُ‎ (tuqmaʿu) (tuqmaʿu)			تُقْمَعَانِ‎ (tuqmaʿāni) (tuqmaʿāni)			تُقْمَعْنَ‎ (tuqmaʿna) (tuqmaʿna)	يُقْمَعْنَ‎ (yuqmaʿna) (yuqmaʿna)
konjunktiv المضارع المنصوب	m	أُقْمَعَ‎ (ʾuqmaʿa) (ʾuqmaʿa)	تُقْمَعَ‎ (tuqmaʿa) (tuqmaʿa)	يُقْمَعَ‎ (yuqmaʿa) (yuqmaʿa)		تُقْمَعَا‎ (tuqmaʿā) (tuqmaʿā)	يُقْمَعَا‎ (yuqmaʿā) (yuqmaʿā)		نُقْمَعَ‎ (nuqmaʿa) (nuqmaʿa)	تُقْمَعُوا‎ (tuqmaʿū) (tuqmaʿū)	يُقْمَعُوا‎ (yuqmaʿū) (yuqmaʿū)
	f		تُقْمَعِي‎ (tuqmaʿī) (tuqmaʿī)	تُقْمَعَ‎ (tuqmaʿa) (tuqmaʿa)			تُقْمَعَا‎ (tuqmaʿā) (tuqmaʿā)			تُقْمَعْنَ‎ (tuqmaʿna) (tuqmaʿna)	يُقْمَعْنَ‎ (yuqmaʿna) (yuqmaʿna)
jusiv المضارع المجزوم	m	أُقْمَعْ‎ (ʾuqmaʿ) (ʾuqmaʿ)	تُقْمَعْ‎ (tuqmaʿ) (tuqmaʿ)	يُقْمَعْ‎ (yuqmaʿ) (yuqmaʿ)		تُقْمَعَا‎ (tuqmaʿā) (tuqmaʿā)	يُقْمَعَا‎ (yuqmaʿā) (yuqmaʿā)		نُقْمَعْ‎ (nuqmaʿ) (nuqmaʿ)	تُقْمَعُوا‎ (tuqmaʿū) (tuqmaʿū)	يُقْمَعُوا‎ (yuqmaʿū) (yuqmaʿū)
	f		تُقْمَعِي‎ (tuqmaʿī) (tuqmaʿī)	تُقْمَعْ‎ (tuqmaʿ) (tuqmaʿ)			تُقْمَعَا‎ (tuqmaʿā) (tuqmaʿā)			تُقْمَعْنَ‎ (tuqmaʿna) (tuqmaʿna)	يُقْمَعْنَ‎ (yuqmaʿna) (yuqmaʿna)