عَمَرَ
Izgovor:
Značenja:
- sazidati
- sagraditi
- napraviti
- poživeti
- dati dug život /Bog/
- živeti
- stanovati
- obitavati
Primeri:
- . عُمِرَ الجامِعُ الأُمَوِيُّ في القَرْنِ الثّامِِنِ في دِمَشْق
- Omajadska džamija sagrađena je u osmom veku u Damasku.
Značenje | Imperfekat | Perfekat | Glagolska vrsta |
---|---|---|---|
sazidati | يَعْمُرُ | عَمَرَ | 1. |
obnoviti | يُعَمِّرُ | عَمَّرَ | 2. |
/ | / | / | 3. |
sagraditi | يُعْمِرُ | أَعْمَرَ | 4. |
biti sagrađen | يَتَعَمَّرُ | تَعَمَّرَ | 5. |
/ | / | / | 6. |
/ | / | / | 7. |
obaviti | يَعْتَمِرُ | إِعْتَمَرَ | 8. |
/ | / | / | 9. |
kolonizirati | يَسْتَعْمِرُ | إِسْتَعْمَرَ | 10. |
Sinonimi:
Suprotne reči:
Izreke i poslovice:
- . يَعْمُرُ الإِتِّفاقُ الدّارََ فالمُشاجَرَةُ تُخَرِّبُها
Dogovor kuću gradi, a nesloga je ruši.
Asocijacije:
Izvedene reči:
- إِسْتِعْمارٌ naseljavanje, kolonizacija
- إِسْتِعْمارِيَّةٌ - imperijalizam
- تَعْميرٌ - zidanje, građenje, izgradnja
- عِمارَةٌ - zidanje, građenje, izgradnja, građevinarstvo, arhitektura, zgrada, građevina, vakuf, zadužbina
- عُمْرٌ - život, doba, uzrast
- مِعْمارٌ - zidar, majstor, građevinar, arhitekta
Srodni članci sa Vikipedije:
Prevodi[uredi]
|
|
Konjugacija glagola عَمَرَ (ʿamara) — Prva glagolska vrsta
glagolska imenica المصدر |
||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
particip aktivni اسم الفاعل |
عَامِرٌ (ʿāmirun) (ʿāmirun) | |||||||||||
particip pasivni اسم المفعول |
مَعْمُورٌ (maʿmūrun) (maʿmūrun) | |||||||||||
aktiv الفعل المعلوم | ||||||||||||
jednina المفرد |
dvojina المثنى |
množina الجمع | ||||||||||
1. lice المتكلم |
2. lice المخاطب |
3. lice الغائب |
2. lice المخاطب |
3. lice الغائب |
1. lice المتكلم |
2. lice المخاطب |
3. lice الغائب | |||||
indikativ perfekta الماضي |
m | عَمَرْتُ (ʿamartu) (ʿamartu) |
عَمَرْتَ (ʿamarta) (ʿamarta) |
عَمَرَ (ʿamara) |
عَمَرْتُمَا (ʿamartumā) (ʿamartumā) |
عَمَرَا (ʿamarā) (ʿamarā) |
عَمَرْنَا (ʿamarnā) (ʿamarnā) |
عَمَرْتُمْ (ʿamartum) (ʿamartum) |
عَمَرُوا (ʿamarū) (ʿamarū) | |||
f | عَمَرْتِ (ʿamarti) (ʿamarti) |
عَمَرَتْ (ʿamarat) (ʿamarat) |
عَمَرَتَا (ʿamaratā) (ʿamaratā) |
عَمَرْتُنَّ (ʿamartunna) (ʿamartunna) |
عَمَرْنَ (ʿamarna) (ʿamarna) | |||||||
indikativ imperfekta المضارع |
m | أَعْمُرُ (ʾaʿmuru) (ʾaʿmuru) |
تَعْمُرُ (taʿmuru) (taʿmuru) |
يَعْمُرُ (yaʿmuru) (yaʿmuru) |
تَعْمُرَانِ (taʿmurāni) (taʿmurāni) |
يَعْمُرَانِ (yaʿmurāni) (yaʿmurāni) |
نَعْمُرُ (naʿmuru) (naʿmuru) |
تَعْمُرُونَ (taʿmurūna) (taʿmurūna) |
يَعْمُرُونَ (yaʿmurūna) (yaʿmurūna) | |||
f | تَعْمُرِينَ (taʿmurīna) (taʿmurīna) |
تَعْمُرُ (taʿmuru) (taʿmuru) |
تَعْمُرَانِ (taʿmurāni) (taʿmurāni) |
تَعْمُرْنَ (taʿmurna) (taʿmurna) |
يَعْمُرْنَ (yaʿmurna) (yaʿmurna) | |||||||
konjunktiv المضارع المنصوب |
m | أَعْمُرَ (ʾaʿmura) (ʾaʿmura) |
تَعْمُرَ (taʿmura) (taʿmura) |
يَعْمُرَ (yaʿmura) (yaʿmura) |
تَعْمُرَا (taʿmurā) (taʿmurā) |
يَعْمُرَا (yaʿmurā) (yaʿmurā) |
نَعْمُرَ (naʿmura) (naʿmura) |
تَعْمُرُوا (taʿmurū) (taʿmurū) |
يَعْمُرُوا (yaʿmurū) (yaʿmurū) | |||
f | تَعْمُرِي (taʿmurī) (taʿmurī) |
تَعْمُرَ (taʿmura) (taʿmura) |
تَعْمُرَا (taʿmurā) (taʿmurā) |
تَعْمُرْنَ (taʿmurna) (taʿmurna) |
يَعْمُرْنَ (yaʿmurna) (yaʿmurna) | |||||||
jusiv المضارع المجزوم |
m | أَعْمُرْ (ʾaʿmur) (ʾaʿmur) |
تَعْمُرْ (taʿmur) (taʿmur) |
يَعْمُرْ (yaʿmur) (yaʿmur) |
تَعْمُرَا (taʿmurā) (taʿmurā) |
يَعْمُرَا (yaʿmurā) (yaʿmurā) |
نَعْمُرْ (naʿmur) (naʿmur) |
تَعْمُرُوا (taʿmurū) (taʿmurū) |
يَعْمُرُوا (yaʿmurū) (yaʿmurū) | |||
f | تَعْمُرِي (taʿmurī) (taʿmurī) |
تَعْمُرْ (taʿmur) (taʿmur) |
تَعْمُرَا (taʿmurā) (taʿmurā) |
تَعْمُرْنَ (taʿmurna) (taʿmurna) |
يَعْمُرْنَ (yaʿmurna) (yaʿmurna) | |||||||
imperativ الأمر |
m | اُعْمُرْ (uʿmur) (uʿmur) |
اُعْمُرَا (uʿmurā) (uʿmurā) |
اُعْمُرُوا (uʿmurū) (uʿmurū) |
||||||||
f | اُعْمُرِي (uʿmurī) (uʿmurī) |
اُعْمُرْنَ (uʿmurna) (uʿmurna) | ||||||||||
pasiv الفعل المجهول | ||||||||||||
jednina المفرد |
dvojina المثنى |
množina الجمع | ||||||||||
1. lice المتكلم |
2. lice المخاطب |
3. lice الغائب |
2. lice المخاطب |
3. lice الغائب |
1. lice المتكلم |
2. lice المخاطب |
3. lice الغائب | |||||
indikativ perfekta الماضي |
m | عُمِرْتُ (ʿumirtu) (ʿumirtu) |
عُمِرْتَ (ʿumirta) (ʿumirta) |
عُمِرَ (ʿumira) |
عُمِرْتُمَا (ʿumirtumā) (ʿumirtumā) |
عُمِرَا (ʿumirā) (ʿumirā) |
عُمِرْنَا (ʿumirnā) (ʿumirnā) |
عُمِرْتُمْ (ʿumirtum) (ʿumirtum) |
عُمِرُوا (ʿumirū) (ʿumirū) | |||
f | عُمِرْتِ (ʿumirti) (ʿumirti) |
عُمِرَتْ (ʿumirat) (ʿumirat) |
عُمِرَتَا (ʿumiratā) (ʿumiratā) |
عُمِرْتُنَّ (ʿumirtunna) (ʿumirtunna) |
عُمِرْنَ (ʿumirna) (ʿumirna) | |||||||
indikativ imperfekta المضارع |
m | أُعْمَرُ (ʾuʿmaru) (ʾuʿmaru) |
تُعْمَرُ (tuʿmaru) (tuʿmaru) |
يُعْمَرُ (yuʿmaru) (yuʿmaru) |
تُعْمَرَانِ (tuʿmarāni) (tuʿmarāni) |
يُعْمَرَانِ (yuʿmarāni) (yuʿmarāni) |
نُعْمَرُ (nuʿmaru) (nuʿmaru) |
تُعْمَرُونَ (tuʿmarūna) (tuʿmarūna) |
يُعْمَرُونَ (yuʿmarūna) (yuʿmarūna) | |||
f | تُعْمَرِينَ (tuʿmarīna) (tuʿmarīna) |
تُعْمَرُ (tuʿmaru) (tuʿmaru) |
تُعْمَرَانِ (tuʿmarāni) (tuʿmarāni) |
تُعْمَرْنَ (tuʿmarna) (tuʿmarna) |
يُعْمَرْنَ (yuʿmarna) (yuʿmarna) | |||||||
konjunktiv المضارع المنصوب |
m | أُعْمَرَ (ʾuʿmara) (ʾuʿmara) |
تُعْمَرَ (tuʿmara) (tuʿmara) |
يُعْمَرَ (yuʿmara) (yuʿmara) |
تُعْمَرَا (tuʿmarā) (tuʿmarā) |
يُعْمَرَا (yuʿmarā) (yuʿmarā) |
نُعْمَرَ (nuʿmara) (nuʿmara) |
تُعْمَرُوا (tuʿmarū) (tuʿmarū) |
يُعْمَرُوا (yuʿmarū) (yuʿmarū) | |||
f | تُعْمَرِي (tuʿmarī) (tuʿmarī) |
تُعْمَرَ (tuʿmara) (tuʿmara) |
تُعْمَرَا (tuʿmarā) (tuʿmarā) |
تُعْمَرْنَ (tuʿmarna) (tuʿmarna) |
يُعْمَرْنَ (yuʿmarna) (yuʿmarna) | |||||||
jusiv المضارع المجزوم |
m | أُعْمَرْ (ʾuʿmar) (ʾuʿmar) |
تُعْمَرْ (tuʿmar) (tuʿmar) |
يُعْمَرْ (yuʿmar) (yuʿmar) |
تُعْمَرَا (tuʿmarā) (tuʿmarā) |
يُعْمَرَا (yuʿmarā) (yuʿmarā) |
نُعْمَرْ (nuʿmar) (nuʿmar) |
تُعْمَرُوا (tuʿmarū) (tuʿmarū) |
يُعْمَرُوا (yuʿmarū) (yuʿmarū) | |||
f | تُعْمَرِي (tuʿmarī) (tuʿmarī) |
تُعْمَرْ (tuʿmar) (tuʿmar) |
تُعْمَرَا (tuʿmarā) (tuʿmarā) |
تُعْمَرْنَ (tuʿmarna) (tuʿmarna) |
يُعْمَرْنَ (yuʿmarna) (yuʿmarna) |