канура

канура

канура (српски, lat. kanura)[уреди]

Именица[уреди]

канура, ж

Облици:

  1. ка̀нура, ка̏нура [1]

Значења:

  1. Повесмо пређе, вуне, конца и сл. Беркасово Избиште[1]

Примери:

  1. Кануру је потребно смотати у клупче и зато је муж обично држи на рукама или је домаћица стави на ноге од преврнуте столице. Ново Милошево Банатско Аранђелово Нови Бечеј [1]
  2. Има ви̏то, мото̀вило, то̑ се мо̀та ка̏нура. [2] Башаид Ново Милошево Кумане [1]


Референце[уреди]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 Речник српских говора Војводине, измењено и допуњено издање у 4 тома, приредили мр Дејан Милорадов, Катарина Сунајко, мр Ивана Ћелић и др Драгољуб Петровић, Матица српска, Нови Сад.
  2. Павле Ивић—Жарко Бошњаковић—Гордана Драгин, Банатски говори шумадијско-војвођанског дијалекта. Друга књига: Морфологија, синтакса, закључци, текстови. — СДЗб, ХVIII, 1997, 586 стр, стр. 531.

Напомене[уреди]