утврђење

утврђење

утврђење (српски, lat. utvrđenje)[уреди]

Именица[уреди]

утврђење, с

Значења:

  1. зид тврђаве или утврђеног места који служи као заклон [1]

  2. (значење изведено преко синонима) кула, дворац, експр. палача експр., град, рег. каштел рег., утврда, двор, резиденција, конак, замак [1][н 1]

Референце[уреди]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 Павле Ћосић и сарадници, Речник синонима, Београд 2008, ISBN 978-86-86673-09-1

Напомене[уреди]

  1. Грешка код цитирања: Неважећа ознака <ref>; нема текста за референце под именом н.