торањ

торањ

торањ (српски, lat. toranj)[уреди]

Именица[уреди]

торањ, м

Облици:

  1. торња [1]
  2. то̀рањ, то́рањ [1]

Значења:

  1. Највиши део цркве у коме је смештено звоно. [1]

Примери:

  1. О̏нда се ви̏дио то́рањ у Бођа̏ни. Дероње [1]
  2. Кад ја̑ по̏гледа на̀ цркву, а цр̑ква ва̀ко̄ се љу̑ља, ва̀ко се љу̑ља. Са̏[д] ће то́рањ па̏сти. [1]
  3. Торањ оне цркве је покривен бакром. Бегеч Пачир Ново Милошево [1]
  4. Хѝљаду о̏самсто седамдѐсет ше̑сте то̀рањ се попра́љо. [2] Меленци [1]


Изрази:

  1. Висок которањ од цркве Јасеново [1]

Референце[уреди]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7 Речник српских говора Војводине, измењено и допуњено издање у 4 тома, приредили мр Дејан Милорадов, Катарина Сунајко, мр Ивана Ћелић и др Драгољуб Петровић, Матица српска, Нови Сад.
  2. Невенка Секулић, Збирка дијалекатских текстова из Војводине. — СДЗб, ХХVII, 1981, 107—306, стр. 143.

Напомене[уреди]